28.2.12

Προβολή Ταινίας



Οι Επαναστάτες της Οαχάκα, Ντοκιμαντέρ, 2006, Διάρκεια 65’

Αφήγηση- Σκηνοθεσία : Γιώργος Αυγερόπουλος 


     Τι θα μπορούσε να ωθήσει νοικοκυρές, φοιτητές, εργάτες, θρησκευόμενους, επιστήμονες, αγρότες, ιθαγενείς και μη ιθαγενείς, άνεργους, οργισμένους εφήβους και φιλήσυχα γεροντάκια, να βρεθούν πίσω από το ίδιο οδόφραγμα με μια πέτρα στα χέρια τους;
Τον Μάιο του 2006, 70.000 δάσκαλοι της Πολιτείας Οαχάκα του Μεξικού ξεκίνησαν μια ειρηνική διαμαρτυρία με αίτημα την αύξηση των πενιχρών μισθών τους και την αναβάθμιση των συνθηκών εκπαίδευσης. Ζητούσαν το κράτος να παρέχει στους ξυπόλυτους και υποσιτισμένους μαθητές τους παπούτσια ώστε να μπορούν να διασχίσουν τα βουνά για να φτάσουν στο σχολείο, και πρωινό γεύμα ώστε να μην ζαλίζονταν κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
     Ο κυβερνήτης της Πολιτείας Ουλίσες Ρουίς, αρνήθηκε να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους και οι δάσκαλοι κήρυξαν απεργία διαρκείας. Έστησαν μια κατασκήνωση στην κεντρική πλατεία της Οαχάκα και από τις σκηνές τους άρχισαν να λειτουργούν και έναν ραδιοφωνικό σταθμό, το Ράδιο Τέντα. Ίσως και αυτή η διαμαρτυρία των δασκάλων να τελείωνε άδοξα όπως τόσες και τόσες άλλες. Η απόφαση όμως του Κυβερνήτη να τους διαλύσει με τη βία, υπήρξε η σπίθα μιας εξέγερσης που έμελε να αποκτήσει απρόσμενα χαρακτηριστικά...
    Όταν, ένα ξημέρωμα του Ιουνίου, οι κάτοικοι της Οαχάκα είδαν πάνοπλους αστυνομικούς να επιτίθενται βάναυσα στους απεργούς, η οργή για την αστυνομική βαρβαρότητα και το αίσθημα αλληλεγγύης απέναντι στους δασκάλους, τους έκανε να αντιδράσουν... κάπως απρόσμενα:
Ξεχύθηκαν στους δρόμους, ενώθηκαν με τους απεργούς και μετά από οδομαχίες ωρών, ανακατέλαβαν την πλατεία απωθώντας τις αστυνομικές δυνάμεις.
      Οι φιλήσυχοι κάτοικοι της Πολιτείας, που για πρώτη φορά στη ζωή τους γνώρισαν την οσμή των δακρυγόνων.



21.2.12

Jazz Nights



Άλλη μια νύχτα ο DJ 2 DjaDjikia στο 3 μας ταξιδεύει με τις μεγάλες κυρίες της jazz...

Προβολή Ταινίας




Το Χρήμα ως Χρέος, Ντοκιμαντέρ, 2006, Διάρκεια 47’

Animation : Πολ Γκριγνόρ
 
    Τελικά, πώς δημιουργείται το χρήμα; Ποιός το δημιουργεί; Πώς αποφασίζεται πόσα χρήματα θα δημιουργηθούν; Πόσα χρήματα υπάρχουν στον κόσμο; Τι είναι ο πληθωρισμός, τι είναι ο ρυθμός ανάπτυξης και πώς συνδέονται αυτά μεταξύ τους; Τι είναι το εθνικό χρέος; Πώς είναι δυνατόν, όλα τα κράτη να έχουν εθνικά χρέη; Πού χρωστάνε;     
     Πώς είναι δυνατόν όλοι, οι απλοί άνθρωποι, οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις που με την εργασία τους παράγουν όλο τον πραγματικό πλούτο, να είναι χρεωμένοι στις τράπεζες, δηλαδή σε αυτούς που απλά διαχειρίζονται τον πλούτο;
    Γιατί είναι μαθηματικά αναπόφευκτος ο ερχομός μιας παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, πιθανότατα χειρότερης από αυτήν του 1929; Πού οφείλεται η σημερινή κρίση και πόσο φρικτά ειρωνικό είναι να δίνουν οι κυβερνήσεις τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών (σε μορφή οικονομικής βοήθειας) στις τράπεζες για να "ορθοποδήσουν";
    Συγκλονιστική η ωμή αλήθεια για το τραπεζικό κεφάλαιο που στραγγαλίζει πολίτες, λαούς και κράτη ολόκληρα. Συγκλονιστικές οι αλήθειες για την “παραγωγή” του χρήματος και τoν βρώμικο ρόλο, των διεθνών “γνωστών αγνώστων” .

14.2.12

Jazz Nights


Ο αγαπημένος του κοινού Dj 2 DjaDjikia sto 3 επιστρέφει...

Προβολή Ταινίας



Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου


Τα κορίτσια της βροχής, Ντοκιμαντέρ, 2011, Διάρκεια 120‘

Σενάριο – Σκηνοθεσία - Παραγωγή: Αλίντα Δημητρίου

«Είμαι υπερήφανη που συνάντησα αυτές τις γυναίκες και μέτρησα ξανά τον κόσμο με έναν άλλον πήχη» (Α. Δημητρίου)

        Η Αλίντα Δημητρίου, ως σκηνοθέτις και ως άνθρωπος, αφιέρωσε με πάθος ένα μέρος της ζωής της στους αγώνες της γυναίκας στις μεγάλες τραγωδίες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Απαύγασμα αυτής της προσπάθειας ήταν μια γεμάτη ολοζώντανες εικόνες, βουβά συναισθήματα και σκληρές αλήθειες τριλογία. Αυτήν την τριλογία την κράτησε συνειδητά μακριά από το εμπορικό κύκλωμα. Οι προβολές της περιορίστηκαν σε στέκια, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, πολιτιστικούς συλλόγους και καταλήψεις. Γιατί η Αλίντα Δημητρίου δεν είναι ένας αποστασιοποιημένος δημιουργός. Ανήκει στο μάχιμο κομμάτι της κοινωνίας που σε καιρούς ζοφερούς επιλέγει τον δύσκολο δρόμο που όμως θα ανταποκρίνεται ειλικρινά στις απαιτήσεις.
        Η τριλογία άρχισε το 2008 με «Τα πουλιά στο βάλτο», που αναφέρεται στη γυναίκα τα χρόνια της Αντίστασης, και συνεχίστηκε το 2009 με το «Η ζωή στους βράχους», που αναφέρεται στη γυναίκα τα χρόνια του εμφυλίου. Με «Τα κορίτσια της βροχής» η Αλίντα Δημητρίου ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο την τριλογία για την ενεργό συμμετοχή της γυναίκας στους πολιτικούς αγώνες της νεότερης Ελλάδας καταγράφοντας την κακοποίηση και τον κατατρεγμό της γυναίκας στα χρόνια της χούντας.
        Πενήντα γυναίκες καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τις διώξεις αντικαθεστωτικών, τους εκφοβισμούς, τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις. Πενήντα γυναίκες που εξιστορούν περήφανες τα βιώματά τους και εξακολουθούν να τιμούν και να πιστεύουν στον αγώνα τους. Πενήντα νέες γυναίκες που η αφοπλιστική απλότητά τους σε συνδυασμό με τον φρενήρη, σχεδόν ακατέργαστο, ρυθμό της σκηνοθέτιδος ανασυνθέτουν με τον πιο παραστατικό τρόπο την ωμότητα εκείνων των χρόνων.
        Το εγχείρημα της Αλίντας Δημητρίου καταφέρνει να διασώσει και να μας χαρίσει ένα σπάνιο κομμάτι της ιστορίας γεμάτο ανεκτίμητες αλήθειες, τόσο οικείο και ζεστό όσο θα έπρεπε να είναι κι η ίδια η ιστορία.