19.10.12

Απεργία 18/10/2012



Ψήφισμα
Της απεργιακής συγκέντρωσης του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων


Ο καταιγισμός των αντεργατικών μέτρων δεν έχει τελειωμό.
Η τρικομματική κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στην διάλυση του συνόλου των εργατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.
Καταργεί την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, καταργεί τον κατώτερο μισθό, τσακίζει τις συλλογικές συμβάσεις και ότι έχει απομείνει από τις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά-συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις κοινωνικές παροχές, τα επιδόματα ανεργίας.
Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός αναλαμβάνουν πλέον τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, καταργώντας κάθε έννοια  συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Την ίδια στιγμή μειώνουν εκ νέου τις αποζημιώσεις στις απολύσεις, αυξάνουν το μέγιστο αριθμό ημερών εργασίας από 5 σε 6 την βδομάδα, καταργούν το 8ωρο-5νθήμερο και αυξάνουν τις ώρες δουλειάς, χωρίς πληρωμή υπερωριών.
Έχει γίνει πια φανερό και στους πιο δύσπιστους ότι: Τα «μέτρα» αποτελούν την πιο βίαιη αναδιανομή εισοδήματος και εξουσίας υπέρ των Τραπεζών, του Κεφαλαίου και των Εργοδοτών.
Αν ψηφιστούν και υλοποιηθούν, η κοινωνική καταστροφή θα είναι τεράστια: Εκατοντάδες επιχειρήσεις θα κλείσουν, η ανεργία θα φτάσει στο 40%, η δημόσια υγεία και η παιδεία θα διαλυθούν πλήρως, τα ασφαλιστικά ταμεία θα χρεοκοπήσουν, οι Δήμοι το ίδιο. Οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι συντάξεις δεν θα επαρκούν για τα στοιχειώδη είδη πρώτης ανάγκης.  Φτάνει πια!  Δεν πάει άλλο! Τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν!
Οι ξένοι και οι ντόπιοι εμπνευστές τους πρέπει να φύγουν.
Η ανατροπή της τρικομματικής κυβέρνησης αποτελεί σήμερα ζήτημα ζωής  ή θανάτου.
 Οι 24ωρες κινητοποιήσεις δεν αρκούν πλέον για να απαντήσουν στην σφοδρότητα της επίθεσης που δεχόμαστε. Πρέπει να κλιμακώσουμε άμεσα τον αγώνα μας με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας η οποία μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων, απαιτεί να δεσμευτούν οι διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων όλων των βαθμίδων του συνδικαλιστικού κινήματος για  την άμεση κλιμάκωση του αγώνα με Γενική Απεργία Διαρκείας τις μέρες κατάθεσης των μέτρων στη Βουλή με σκοπό την αποτροπή της ψήφισής τους.
Διεκδικούμε αποφασιστικά τα δίκαια αιτήματά μας: 
• Κάτω τα χέρια από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
• Κάτω  η ληστρική φορολόγηση και τα χαράτσια
• Κατάργηση των Μνημονίων
• Άμεση Παύση Πληρωμών προς όλους τους τοκογλύφους-δανειστές,
• Μονομερής Διαγραφή του χρέους, εκτός αυτού προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
• Άμεση Διαγραφή των χρεών των εργατικών-λαϊκών νοικοκυριών.
• Δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα.

Η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων  18/10/2012






φωτογραφίες  :  EUROKINISSI / ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΑΡΑΣ


 

17.10.12

Τι συμβαίνει στη γειτονιά μας;

     
    
     Η “Αραβική Άνοιξη”, το κύμα των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων που σαρώνει  τη βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις μεγαλύτερες δοκιμασίες της περίπου εικοσάμηνης ύπαρξής της.


     Ο Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός χώρος RossoNero διοργανώνει εκδήλωση-συζήτηση την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου στις 8:00 μ.μ. με θέμα τις εξεγέρσεις και τις λαϊκές-δημοκρατικές επαναστάσεις στον Αραβικό κόσμο και τις γεωπολιτικές επιπτώσεις που αλλάζουν το τοπίο, τόσο στην περιοχή της άμεσης γειτνίασης της Ελλάδας, όσο και παγκοσμίως.

     Ομιλητές: Nασίμ Αλάτρας, Παλαιστίνιος, δημοσιογράφος/αναλυτής, 
Γιάννης Αλμπάνης, Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

     Από την Παλαιστίνη και την Τυνησία έως τα το Ιράν και τη Συρία, εργαζόμενοι και νέοι αμφισβητούν, διαδηλώνουν και εξεγείρονται, ενάντια στα καθεστώτα της εκμετάλλευσής τους.

     Στη Συρία, η επανάσταση ενάντια στον Άσαντ έχει μετατραπεί σε έναν αιματηρό εμφύλιο πόλεμο με αβέβαιη έκβαση.

    Στην Αίγυπτο, η χούντα των στρατηγών του Μουμπάρακ αναγκάστηκε κάτω από την πίεση του μαζικού κινήματος να δεχτεί την εκλογή του Μούρσι, του υποψήφιου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, στη θέση του Προέδρου, αλλά δεν εγκαταλείπει την πολιτική εξουσία.

     Στη Λιβύη, ο Καντάφι μπορεί να ανατράπηκε, αλλά η ιμπεριαλιστική επέμβαση μετέτρεψε τη χώρα σε ένα άθροισμα καντονιών με τις ένοπλες ομάδες να δρουν ανεξέλεγκτες.

    Στην Τυνησία, οι διαδηλωτές συγκρούονται τώρα με τη νέα κυβέρνηση του ισλαμικού κόμματος Ενάχντα, που συνεχίζει την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική φτώχειας, του καθεστώτος του Μπεν Αλί.

     Το ντόμινο των λαϊκών εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο και οι γεωπολιτικές αλλαγές που αυτό κυοφορεί προκαλεί έντονη ανησυχία και προβληματισμό στις ΗΠΑ, το Ισραήλ, τη Ρωσία και τις χώρες της Ε.Ε., που βλέπουν να απειλείται η στρατηγική τους επικυριαρχία.
 
     Η Αραβική επανάσταση έχει αλλάξει τα πάντα. Τώρα πια δεν ζούμε σε έναν “κόσμο μετά την 11η Σεπτέμβρη”, αλλά σε έναν “κόσμο μετά την Ταχρίρ”.



nasim_alatras-almpanis1a
 


9.10.12


Εκδήλωση - Συζήτηση 

Πέμπτη 11/10 στις 19:00 στο αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό στέκι ROSSONERO

          Η ΒΙΟ.ΜΕΤΑΛ (Βιομηχανική Μεταλλευτική), εργοστάσιο παράγωγης οικοδομικών υλικών (θυγατρική της Φιλκεραμ-Τζόνσον), που απασχολούσε 70 εργαζόμενους στην Θεσσαλονίκη είναι άλλο ένα από τα χιλιάδες βιομηχανικά κουφάρια που αφήνει πίσω της η κρίση. Εγκαταλειμμένο από την ιδιοκτησία από τον Μάιο του 2011 άφησε έκτοτε απλήρωτους και άνεργους τους εργαζόμενους του. Η κατάληξη του θα ήταν ίδια με τόσες άλλες επιχειρήσεις, εάν οι εργαζόμενοι μαζί με το σωματείο τους, σε επίσχεση εργασίας από τον Σεπτέμβρη του 2011, δεν πάλευαν να διατηρήσουν ζωντανό το εργοστάσιο τους, περιφρουρώντας ένα χρόνο τώρα τα μηχανήματα του, και αποφασίζοντας να προχωρήσουν σε αυτοδιαχείριση του εργοστασίου και επαναλειτουργία του. Το σύνθημα τους : ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.Ο αγώνας των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕΤ είναι δικός μας αγώνας, αγώνας όλων των εργαζομένων, αγώνας όλης της κοινωνίας. Στόχος τους η επαναλειτουργία του εργοστασίου μέσω μιας μορφής συνεταιρισμού. Ο ακηδεμόνευτος αγώνας τους είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.